okul duvarlarında bilerek bıraktım ellerimi

size el etmek için siz gelip geçerken

ne uzaması kaldı ne kısalması gölgelerin

aynı saatlardeyim ne zamandır kısıldım bak kaldım

mermerinde can bulduğum o bilindik çeşmedeyim

ki bab – ı ali’den ali tarihi yokuşu dün çıktım

olmadık günden çektim demiri dümeni kırdım

sayrılıklar gün gelir gider kalmaz ilelebet akılda

dün de öldüm öleceğim yarın da

engel değil güzel gözlerin ve şu upuzun kirpiklerin