Cemal Süreya’ya

uzanmışız tepelere boylu boyunca

upuzun uzamış bacaklarımız

sarılmışız aşıklar gibi sımsıkı

elimizde değil içimizde kopmuş bahar

bir öpmüşüz ki sevda yalancısı alevden ağızlarımız

dahası mübalağa ancak o kadar olur öpmesi

nasıl da fıkır fıkır içimiz genciz

ay’ları doldura boşalta gülmüşüz

ne de mutluyuz ne de güçlü

sanki gün hiç bitmeyecekmiş

bitmemiş

uzanmışız tepelere boylu boyunca

upuzun uzamış bacaklarımız

uzamışız